1976
Ze sloten zich aan bij de B.W.B.(Belgische Wielrijdersbond) om te kunnen deelnemen aan brevetten.
In september van dit eerste clubjaar werd een proef ingericht door de B.W.B. met vertrek in Elsene en met een controlepunt in het lokaal van ‘t Hoekske.
Onze club behaalde hier een allereerste trofee voor het grootste aantal deelnemers. Deze rit noemde de legendarische “MAC CULLOUGH RIT”.
1977
Het tweede jaar start met een nationaal brevet in Pécrot. Slecht weer. Er zijn maar enkele moedigen die
komen opdagen voor TWC HOEKSKE. Bij een volgend brevet in Bosvoorde en de wekelijkse zondagritjes loopt alles gesmeerd.
Enkele leden durven het nu al aan om deel te nemen aan een brevet van 200 km in Ganshoren. Later op het jaar wordt een eerste maal MALEIZEN-GERAARDSBERGEN-MALEIZEN gereden en
natuurlijk hoort hier de beklimming van de “muur” bij.We sluiten een tweede seizoen af met een deelname aan de druivenroute in Tervuren.
1978
om het seizoen te openen wordt er voor het eerst deelgenomen aan een wandelbrevet van 15 km te Tervuren.
De club beslist de organisatie van een proef in het kader van de B.W.B. op zich te nemen. De "Omloop der 4 Armen"wordt ingericht. Stilaan groeit de behoefte om ook eens wat verder te gaan rijden. Zo nemen ze een eerste keer deel
aan “Namen-Bouillon-Namen”. Twee leden gaan dit jaar internationaal. Ze rijden de “RUND UM DEN BODENSEE” een tocht van 220 km vanuit
Zwitserland via Duitsland naar Oostenrijk.
1979
Voortaan wordt er elke zondag een ritje gereden met vertrek aan het lokaal. De grootste uitdaging voor 1979 was Parijs-Roubaix. Negen
wielertoeristen vertrokken met, door de sponsors, ter beschikking gestelde volgwagens, op 19 mei 1979 naar
Parijs. De volgende morgen om 3 u.30 begint een helse fietstocht van 220 km door de "Hel van het Noorden" samen met duizenden
andere wielertoeristen. Omstreeks 16 uur reden ze de piste van Roubaix op. Een groot en zwaar avontuur om nooit te vergeten!
In de loop van dat jaar richt de club zelf ook nog verschillende uitstappen in, zoals de “Omloop der 4 Armen” en de omloop “Tussen Lane- en Dijlevallei”.
TWC HOEKSKE begint stilaan naam en faam te verwerven.
1980
De traditionele brevetten zoals 50 km in Stalle, 100 km in Leuven, 200 km in Ukkel,
Namen-Bouillon-Namen worden ook in 1980 gereden. Voor 7 moedige clubleden was de
“Ronde van Vlaanderen“ de uitdaging van het seizoen. Om 1 uur ‘s nachts vertrokken ze te Maleizen. Om 4 uur ‘s morgens werd
in Gent de fietstocht van 300 km aangevat. Aan het thuisfront werd met spanning uitgekeken, maar ja hoor, alle 7 haalden ze de eindstreep.
1981
In het jaar 1981 kwam de grote doorbraak aan, met de aanschaf van een eigen volgwagen. Een oude Ford Transit werd opgekocht en met man en macht opgelapt.
Een groot B.W.B. brevet van 200 km waarop niet minder dan 195 wielertoeristen vanuit alle hoeken van het land zich lieten inschrijven, werd dat jaar door ’t Hoekske in Maleizen georganiseerd.
Parijs-Roubaix werd een tweede maal gereden, deze keer in slecht weer met regen en wind, met maar liefst 18 deelnemers. Wat een hel!
Voor de krachtpatsers volgde later nog Luik-Bastenaken-Luik, de Waalse Pijl, en het zware “Randonnée des Ardennes”. Eén van de leden kreeg het idee om in
dat jaar 1981 alle brevetten van 200, 300, 400, 1000 en 1.200 km mee te rijden. Het lukte hem ook nog en hij kreeg hiervoor de prijs van het “Gouden Wiel” en “ De zilveren Arend”.
Het aantal gereden kilometers ging altijd maar de hoogte in.
1982
De club is nu gekend in heel het land als “de mannen van de Druivenstreek”.
16 clubleden rijden Namen-Bouillon-Namen, er wordt deelgenomen aan Leuven-Hamoir-Leuven, Wemmel-St.Sauveur-Wemmel, Tremelo-Givet-Tremelo.
Vorig jaar was er maar één durver, maar nu behaalden er 3 de trofee van het “Gouden Wiel
en de Zilveren Arend”. Twee leden behaalden ook nog de ” Gouden Arend”. Hiervoor reden ze de
brevetten van 200 tot 1.200 km waarvan het legendarische “Parijs-Brest-Parijs (1.200 km).
Tegen het einde van het seizoen 1982 reden nog 6 leden de “Ronde van de Bodensee”.
1983
Voor vrijdag 9 september 1983
was een autocar voorzien en vertrok de club met 45 man (18 fietsers, echtgenotes en sympathisanten) via Metz, Freiburg naar Mammern, een klein pittoresk dorpje aan de oever van de Beneden-Rijn.
Zaterdag 10 september moest er gefietst worden op internationaal niveau. De start was in Stein am
Rhein richting Konstanz waar een overzetboot hen tot Meerbrug bracht. Tot op Oostenrijks grondgebied hadden we de wind
“vanachter”, eens terug in Zwitserland “op kop”. Onze vrouwen bezochten
intussen het wondermooie bloemeneiland “Mainau”.
De sfeer was uitstekend. Er werd
lang gevierd en nagepraat met daarbij heel wat gerstenat.
1984
Het aantal leden liep op tot 48. Voor het eerst zijn er nu ook 3 dames ingeschreven die door
hun mannelijke collega’s veel fietsgenot werden toegewenst.
Er verschijnt een driemaandelijks clubblad “Den Toerist Express” met nuttige informatie en artikels over het wielertoerisme.
Onze 4 “Gouden Wielen“ zijn van plan nog eens de hele reeks brevetten af te werken. Drie slagen in hun
opzet. De vierde wordt spijtig genoeg in een 1.200 km brevet geveld door een zonneslag.
In het jaar 1984 fietste de club niet minder dan 108.514 km bij elkaar!
1985
Rotweer voor Parijs-Roubaix in 1985. 65 platte banden, stuurbreuken en
zadelbreuken. Van niets werden de Maleizenaars gespaard. Voor het eerst heeft de club bij het brevet Leuven-Hamoir-Leuven een zwaar gewonde. De chauffeur van de
volgwagen voerde het slachtoffer naar een ziekenhuis.
1988
Met de hulp van het gemeentebestuur, rijkswacht, politie, brandweer etc. wordt in Overijse
dat jaar de “Nationale bijeenkomst van wielertoeristen” ingericht. De markthal wordt ter beschikking gesteld voor de ontvangst van 4.146 wielertoeristen uit 279 clubs komende van alle windstreken van het land. Ze
rijden een parkoers in en om Overijse en maken kennis met de prachtige landschappen en de steile hellingen die Overijse rijk is.
Het jaar later krijgt de club van de B.W.B. de “Gewestelijke Bijeenkomst” voor de
provincie Brabant nog toegewezen. Een grote eer voor Maleizen, de gemeente Overijse en ‘t Hoekske.
Nog in 1988 sluiten vijf leden zich aan bij de organisatie van de 100ste verjaardag van Don Bosco en maken een trip van 1.800 km naar Rome. De beste klimmers
kregen op de top van de Grand Saint-Bernard twee uur om uit te blazen tot iedereen er aangekomen was….
Na even verpozen in Rome keerde de groep met de autocar terug.
1990
In
1989 werd de uitdaging aangegaan om in 1990 de gemeente Lecco op te zoeken waarmee Overijse verbroederd is.
Voor vele wielertoeristen was een meerdaagse uitstap van 7 dagen de onbekende uitdaging. Op 30 juni
1990 stonden we met 20 fietsers en 4 begeleiders klaar voor een spannende tocht via Frankrijk, Zwitserland naar Lecco in Italië. Het hoogste punt
dat we beklommen was de Simplonpas, 2005 m hoog. Aan het Comomeer werden we opgewacht door de toeristenclub van Lecco die verder voor een hartelijke ontvangst en
rondleiding zorgde. Onvergetelijk… . Als wederdienst werd de club van Lecco door ons uitgenodigd om het volgende jaar naar Overijse te komen.
Dit werd prompt aanvaard. Na een verdiende rustdag in Lecco vertrokken we met de bus huiswaarts.
1991
Op 7 sept. 1991 gebeurt een tragisch ongeval waarbij één van onze clubleden tijdens een individuele training helaas
om het leven komt. Alle clubleden die hem gekend hebben zijn hem steeds indachtig. Ter zijner nagedachtenis werden verschillende brevetten
georganiseerd.
1992
Zestien leden en 3 begeleiders vertrekken op 5 juli voor een reis met de fiets naar de prachtige Moezel-en Rijnvallei tot in Bacharach, een aantrekkelijk historisch stadje in
de Rijnvallei. De zwaarste etappe was die van Vielsalm tot Cochem. De ganse dag in de regen! Eénmaal aangekomen maakt de rijkelijk vloeiende
wijn en het “stapje in de wereld“ alles goed. Van hieruit werd er ‘s anderendaags naar
Bruttig-Fankel gereden, een heel klein wijndorpje waar Overijse ook mee verbroederd is. Na een warme ontvangst op het gemeentehuis reden we het
Moezelgebergte over naar onze volgende bestemming Bacharach.
Bij een boottocht op de Rijn genoten sommigen van de prachtige kastelen en de beruchte Loreley terwijl dit
voor anderen een ideaal moment bleek om een dutje te doen en te bekomen van de nachtelijke uitstapjes…
Terug in Maleizen werden we feestelijk ontvangen op een receptie in de “Ouwe Schuur”.
1994
16 leden en 3 begeleiders zijn warm gemaakt voor een achtdaagse tocht. Er worden per dag gemiddeld 163 km afgelegd en dit bij snikheet weer waarbij de 30 graden
geen uitzondering waren. Macon is de hoofdplaats van het département Sâone en Loire, is bekend voor de
wijnbouw en verbroederde met Overijse. De club werd er hartelijk ontvangen. Er werd getoost en gevierd. De wijn vloeide er rijkelijk.
1996
Na de verschillende verbroederingen van de voorgaande jaren, trad de club in de sporen van de “Ronde van Frankrijk”. Op 5 juli 1996 stonden 14
deelnemers en 3 begeleiders klaar voor een tocht over de Col de la Cheminée (925 m), Col
de l’Epine (987 m), Col du Télégraphe (1.570 m), de koninginnerit
Col du Galibier (2.647 m) en de alom bekende Alpe d’Huez (1.780 m). En maar klimmen…. Alle deelnemers hebben
deze tocht uitgereden, weliswaar met grote tijdsverschillen.
1998
Op 4 juli vertrokken 10 fietsers en 3 begeleiders richting Vogezen voor een heen- en terugrit van 1.200 km, gespreid over negen dagen en met een rustdag in de prachtige
Rijnvallei in het wijnstadje Kaysersberg. Onze koninginnerit ging over de bekende Ballon d’Alsace.
Tijdens de rustdag werden de plaatselijke wijnkelders bezocht. We hadden er geen moeite
mee om in deze donkere kelders onze weg te vinden. Dat konden we niet zeggen van onze
“langste rit” die wat zwaar uitviel met 25 km extra. We vergisten ons
in een landelijk dorpje van route. Een paar oudere dames bekeken ons met argusogen en
dachten een groepje renners uit de Ronde van Frankrijk te zien. Wij stopten,
namen onze wegenkaart maar vroegen toch de kortste weg richting Toul. Deze dames
toonden ons inderdaad de kortste weg. Eerst een steile geasfalteerde beklimming
en na een paar km een grintweg, fel begroeid met onkruid. Van terugkeren was
geen sprake, we hadden al teveel tijd verloren. Een eind verderop kwamen we
op een hoofdbaan en wat bleek er op een bordje te staan:“Tranchée de la Soif”. Grote
dorst hadden we toen wel. Een anekdote om nooit te vergeten.
1999
Om het wielertoerisme nieuw bloed in te spuiten werd onder de naam van “Campagnolo Classic” een aantal brevetten georganiseerd waaraan oude wielergoden hun naam
verleenden. Onder meer Herman Van Springel, Frans Verbeeck, Eddy Merckx, Eric Vanderaerden,
Lucien Van Impe, Roger De Vlaeminck, Rik Van Looy en Joseph Bruyère. Deze classics gingen over 2 afstanden, 100 en 150 km. Onze club nam, met
telkens ongeveer 15 man, deel aan al deze classics. Het jaar 1999 werd dan ook
een topjaar op het gebied van afgelegde kilometers. Een record van 165.538
km werd dat jaar geboekt.
2000
Tijdens het Pinksterenverlof werd er naar Valkenburg in Nederland. Een pittoreske stad met een
bruisendnachtleven…. Met niet minder dan met 26 waren ze van ‘t Hoekske.
2001 - 25 JAAR
2001 was een jubileumjaar, onze club vierde haar 25-jarig bestaan.
Op zaterdag 24 februari organiseerde wij een grote receptie voor alle leden, oud-leden en hun
partners, sponsors en het College en afgevaardigden van onze gemeente.
In mei: fietsuitstap naar Geraardsbergen (25 jaar geleden onze eerste grote clubuitstap)
In juni: driedaagse naar Oostende, 38 clubleden hebben hieraan deelgenomen.
In augustus: groot barbecuefeest en verbroedering met de Bentille-groep uit Eeklo.
Er werd een fietstocht georganiseerd naar de Citadel van Namen en terug, samen met onze
vrienden uit Eeklo, de groep telde in totaal een 50-tal fietsers.
In oktober was er de mountainbike met voor het eerst een massabijeenkomst, 1.250 deelnemers
schreven zich in voor dit evenement “Dwars door het Zoniënwoud”, met als vertrekplaats
het Begijnhofstadion.
In november werd het fietsseizoen afgesloten met de kampioenenhulde en een souper.
2002
(persuittreksel van De Serrist)
TOERISTENCLUB HOEKSKE MALEIZEN HULDIGDEN HUN LAUREATEN 2002.
zaterdag 9 november had het jaarlijks clubfeest plaats in het Restaurant De Ouwe Schuur met een laureatenhuldiging in
aanwezigheid van Schepenen Jules Peeters en Pieter De Man. Het 27steseizoen van TWC Hoekske Maleizen is een succesjaar geworden, zo opende de voorzitter zijn welkomstwoord.
De vijf fietsende dames werden in de bloemetjes gezet voor hun geleverde prestaties. De laureaat met het meeste aantal kilometers werd Didier Diels bij de
heren en dit voor de zevende maal, bij de dames was dat Fabienne Dewaet. Didier deed zijn comeback na twee kwakkelseizoenen. Twee jaar geleden werd hij
geopereerd aan de knie en zou afgeschreven zijn voor het lange afstandsfietsen, maar zoals we Didier kennen bleef hij niet bij de pakken zitten, “een
voorbeeld à la Museeuw”.
Op 15 en 16 juni werd er naar Bouillon gefietst goed voor 323 km heen en terug. Dit jaar is er nog maar eens een nieuw
clubrecord aantal kilometers bijeen gefietst door de groep, ”liefst
166.000 km”, onze zestig leden hebben hiertoe bijgedragen.
De mountainbike, "dwars d/h Zoniënwoud", op 20 oktober was weerom een enorm succes.
Ruim 1700 deelnemers verschenen er aan de start voor een tocht van 30, 44 of 60 km.
2008
Het aantal leden groeit naar 78. Niet minder dan 35 onder hen gingen ze naar Mallorca voor een weekje fiets-training. De 4de label-organisatie in mei bracht weer niet het verwachte aantal deelnemers... Onze Astrid ging op 15mei de zilverroute (1322 km) aanvangen.
En in juni zijn een zestal leden enkele grotere "uitdagingen" in Franrijk gaan beproeven ; les 3 ballons, La Vaujany en la Marmotte werden bedwongen... met allemaal heel "sterke" verhalen !
In November op het jaarlijkse souper, werd Adri voor 6de maal clubkampioen gekroond bij de heren en Astrid voor de 2e opeenvolgende keer bij de dames. Jean, met zijn meer dan 30 jaar lidmaatschap houdt er de grootste ancienniteit op na... en wordt er volgend jaar 80 !
2009
Dit jaar wordt er nog eens verbroederd met Macon. 7 leden maken de verplaasting. Soms loopt een rit al eens langer uit dan verwacht voor sommigen ..(210 km)...maar iedereen is uiterst opgetogen over de lokale opvang en s'avonds bij het eten wordt er zelfs nog nagepraat over de koppenberg anno 2008...
Ook de Brabantse Pijl, Ronde van Vlaanderen, Maleizen-Floreffe en Jean Nelissen Classsic (3400 hm) in Luxemburg worden overwonnen.